Coris

Rodzaj wielu ryb z rodziny wargaczowatych, bardzo często obecnych podczas zanurzeń w Morzu Śródziemnym. Przede wszystkim są kolorowe i niezbyt duże. Lubią pływać również na płyciznach, przez co bez użycia latarek możemy oglądać ich barwne kolory mieniące się w śródziemnomorskim słońcu. Gatunkiem, który wybija się w sensie częstotliwości spotkań jest coris julis, po polsku koris lub korys doncela, albo tęczak.

Ryby te pływają w małych stadkach i są w ciągłym ruchu. Ustawicznie penetrują przybrzeżne wody w poszukiwaniu pokarmu. Robią to za dnia, bo w nocy machając ogonem zagrzebują się w piasku i w ten sposób spotykają się z rybim Morfeuszem. Są mięsożerna, a żywią się drobnymi skorupiakami i mięczakami.

Występują w Atlantyku i to od Zatoki Biskajskiej, wokół Wysp Kanaryjskich, Madery i Azorów, po wybrzeże Zachodniej Afryki. Obecne w całym basenie Morza Śródziemnego, a nawet w południowej części Morza Czarnego. Jak wspomniałem na początku ryby te pływają w zakresie głębokości od 1 metra nawet do 120 metrów.

Coris nie jest dużą rybą. Samce dorastają do 25 cm długości ciała, a samice do 18 cm. Ich ciało jest wydłużone i niskie, zakończone spiczastym pyskiem. Otwór gębowy jest stosunkowo mały, ale za to posiada szerokie mięsiste wargi i wysuwalne szczęki, na których wyrastają małe, spiczaste zęby (te gardłowe są zrośnięte w silne płytki żujące).

Płetwa grzbietowa u corisa, choć prawie zawsze położona, jest długa, niepodzielona i podparta promieniami. Prócz wielkości, samca od samicy można odróżnić przyglądając się właśnie początkowi płetwy grzbietowej, która u samic jest jednakowej wysokości, u samców zaś pierwsze trzy promienie są wydłużone. Z praktycznego punktu widzenia odróżnienie bywa trudne, bo nie dosyć, że tęczaki są szybkie, to rzadko i tylko na chwile stawiają swą płetwę grzbietową.

Ubarwienie przyciąga wzrok. Ryby te nie są srebrne, a kolorowe. Właściwie wyglądają trochę tak, jakby je ktoś pomalował w trzy podłużne pasy, zielony, pomarańczowy i biały. Z bliska widać już wyraźnie, że na początku płetwy grzbietowej samców osobników dorosłych znajdują się czarna i pomarańczowa plama, a ów kolor pomarańczowy to zygzakowata wstęga (pas). Może być również czerwony (a u samic brązowy). Tuż za płetwami piersiowymi znajduje się czarna plama w kształcie podłużnego klina. Samice i "młodzież" mają niebieską plamę na krawędzi wieczka oskrzelowego i jasną wstęgę, która przebiega od pyska po płetwę ogonową. Biorąc pod uwagę, że ich łuski są bardzo małe, mienią się w słońcu jak drobne kryształki.

Tarło odbywa się na początku lata, a przez to, że ikra ma kropelkę tłuszczu, unosi się swobodnie w toni.

Ciekawostką jest, że ryby te będąc hermafrodytami rozpoczynają żywot jako samice, by dopiero później stać się samcami.

Systematyka:

Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Podrząd	wargaczowce
Rodzina	wargaczowate
Rodzaj	Coris
Gatunek	korys doncela