inaczej strefa pelagialu – toń wodna od 200m do 1000 m głębokości, korzystająca ze szczątków organicznych i materii spadającej z epipelagialu. Ze względu na brak światła, brak jest tu fotoautotrofów, cechą typową gatunków mezopelagicznych jest zdolność bioluminescencji (ponad 70% fauny, wśród ryb 96%). Wiele gatunków wyrusza na nocne wyprawy do epipelagialu w poszukiwaniu pokarmu.
Ryby górnej warstwy mezopelagialu (do 500m głębokości) charakteryzuje srebrzyste, połyskliwe ubarwienie brzucha i boków, żyjące w głębszych warstwach są ciemne i często mają wielkie, cylindryczne oczy. Obok ryb występujących w wielkich ławicach, popularnie są skorupiaki i głowonogi. Częstymi gośćmi są również mieszkańcy litoralu, batialu i epilitoralu.
Źródło: Nurkopedia.pl
