Piotrosz, zwany również paszczakiem (Zeus faber łac.) należy do gatunku ryb z rodziny piotroszowatych. Po angielsku nazywa się John Dory, ale znany jest też jako St Pierre. A sama nazwa wzięła się ponoć stąd, że św. Piotr apostoł wyjmując z pyska, jednej z ryb tego gatunku, złotą monetę, pozostawił ślad (odcisk palca), którym jest duża, czarna, żółto obwiedziona plama, znajdująca się na boku ciała piotrosza. Paszczak wykorzystuje ją do zmylenia przeciwnika.
Najczęściej żyje samotnie, ale bywa, że porusza się w małych ławicach. Jest drapieżnikiem. Do wypatrzonej ofiary podkrada się po woli i chwyta ją wyrzucając gwałtownie pysk do przodu. Pływa za ławicami małych ryb (sardynki, szprotki), które są jego podstawowym pożywieniem. Lubi też głowonogi, szczególnie kałamarnice.
Zeus Faber żyje do 200 m głębokości, zarówno w strefie wody otwartej, jak i nad piaszczystym dnem. Występuje na zachodnich wybrzeżach Afryki i Europy, w Morzu Śródziemnym, Oceanie Spokojnym i Indyjskim.
Piotrosz jest bardzo charakterystyczna rybą. Prócz wspomnianej plamy, ma wysokie, bocznie ścieśnione ciało okryte małymi grzybkowatymi łuskami. Ma długą głowę zaopatrzoną w duże oczy (dostarczają dwuogniskowej wizji i postrzegania głębi) i szeroki otwór gębowy. Pierwsza płetwa grzbietowa jest wyraźnie widoczna przez to, że posiada długie kolce, a nitkowato wydłużone płaty skórne (jakby przedłużenie kolców) sięgają prawie do płetwy ogonowej. Wzdłuż nasady od płetwy grzbietowej i od odbytowej, biegną spiczaste, kostne wyrostki. Ubarwienie przypomina kamuflaż "panterki", jest szaro żółte z nierównomiernymi i niewyraźnymi plamami. Rozmiarem może dochodzić do 70 cm ( nawet do 90 cm) długości ciała, przy średniej wadze 3 kg (a nawet 8 kg).
Systematyka Domena eukarionty Królestwo zwierzęta Typ strunowce Podtyp kręgowce Gromada promieniopłetwe Rząd piotroszokształtne Rodzina piotroszowate Gatunek piotrosz Nazwa systematyczna Zeus Faber
Systematyka:
Wojciech Zgoła 2012-05-10
Tagi: piotrosz